HISTORIA SZKOŁY W SECHNEJ

        Tradycja i historia rozwoju szkolnictwa w Sechnej sięga XVIII wieku, lecz faktyczny przełom w oświacie związany jest z działalnością Rady Szkolnej Krajowej.
        Do roku 1910 dzieci z Sechnej uczęszczały do szkoły w Ujanowicach. Dzięki staraniom kierownika tej szkoły- Józefa Roszka i wójta gminy- Tomasza Urygi Rada Szkolna Krajowa we Lwowie reskryptem z dnia 9 grudnia 1909 roku zezwoliła na otwarcie klasy eksponowanej. Otwarto ją 1 lutego 1910 roku w domu wójta T. Urygi, a pierwszym nauczycielem został Kazimierz Cygański, przeniesiony tymczasowo z Ujanowic. Później jego miejsce zajął pan W. Rejowski. Początki szkoły były bardzo trudne. Już w roku szkolnym 1914/ 1915 nauka w szkole została przerwana z powodu wojny. W 1915 roku nauka w szkole została wznowiona. Pracę pedagogiczną rozpoczęła pani Aniela Jezierska, jednak po 6 tygodniach, z powodu choroby, naukę przerwano. W 1916 roku pracę w szkole rozpoczęła pani Janina Gasche „ uciekinierka” z Tarnopola. W roku szkolnym 1916/ 1017 uczył w Sechnej Ludwik Gościński i jego żona Maria, jednak po roku zostali oni przeniesieni do Laskowej. Od 1917 do 1937 roku w Sechnej pracowały dwie nauczycielki- panie M. Dzieślewska i M. Szaflarska, która w 1920 roku z chwilą usamodzielnienia sie szkoły, została jej kierowniczką. Nauka w tym okresie odbywała się w bardzo trudnych warunkach,w różnych wiejskich domach.  Od 1921 roku szkoła w Sechnej była znów jednoklasowa, gdyż nie udało się załatwić drugiej sali lekcyjnej. Dzięki staraniom ówczesnego wójta, Jana Waligóry, człowieka energicznego i dbającego o oświatę w gminie w 1921 roku rozpoczęto w Sechnej budowę budynku szkolnego, a już w 1922 roku rozpoczęto w niej naukę ( budowę ukończono w 1923 roku). Ogromne wsparcie i pomoc wójt otrzymał ze strony mieszkańców Sechnej. Czterech gospodarzy oddało pod budowę szkoły pastwiska, wielu ofiarowało drzewo i inne materiały. W listopadzie 1926 roku władze przywróciły w Sechnej szkołę dwuklasową, zmienił się również nauczyciel. W 1928 roku miejsce pani Szewczykówny zajęła pani Wanda Saradówna, a następnie od 1 września 1930 roku pani Anna Przybyłowicz. W 1931 roku ze względów oszczędnościowych (na krótko) przeniesiono trzy roczniki dzieci z Sechnej do Ujanowic. W 1932 roku szkoła została jednoklasową ze względu na małą liczbę dzieci, a w 1933 roku podporządkowana została organizacyjnie i finansowo szkole w Ujanowicach. Od tego samego roku miejsce pani Szaflarskiej zajęła pani Maria Ćwik.
         Nie ominęły szkoły klęski żywiołowe. Podczas powodzi z 16/ 17 lipca 1934 roku potok zalał całą szkołę. Przez cały następny rok, z powodu klęski głodu, prowadzona była akcja dożywiania dzieci. W 1937 roku przywrócono w Sechnej dawną Radę Szkolną Miejscową. Zmianie uległa również kadra nauczycielska. Pracę dydaktyczną rozpoczęła pani Stefania Bohaczyk, a następnie pani A. Pawlikowska, M. Dańkiewiczówna oraz M. Bukowcówna. Tuż po II wojnie światowej kierownikiem szkoły był pan E. Dębski, a w szkole pracowało 2 nauczycieli. Szkoła posiadała 5 klas i uczyło sie w niej 92 uczniów. W bardzo trudnych warunkach prowadzony był także kurs dla dorosłych w zakresie 7 klas. Od roku szkolnego 1952/ 1953 szkoła w Sechnej była szkołą pełną 7 - klasową, w której pracowali 4 nauczyciele ( wcześniej klasa VII uczęszczała do szkoły w Ujanowicach). Rok szkolny 1965/ 1966 przynosi kolejne zmiany. Szkoła jest już ośmioklasowa i pracuje w niej 5 nauczycieli. Rok później jest ich już 6 - ciu.

       W roku szkolnym 1974/ 1975 szkoła w Sechnej przeżywa po raz kolejny reorganizację. Klasy V-VIII włączone zostały do Szkoły Podstawowej w Ujanowicach. W czterech klasach i ognisku przedszkolnym pracowało wówczas 3 nauczycieli. Taki stan trwał do 15 grudnia 1980 roku, kiedy to przywrócono ośmioklasową szkołę, w której pracowało 8 nauczycieli. W roku szkolnym 1999/ 2000 ma miejsce kolejna reorganizacja. W związku z reformą oświatową i utworzeniem gimnazjów, powstała sześcioklasowa szkoła wraz z oddziałem przedszkolnym.

       Szkoła Podstawowa w Sechnej przez te wszystkie lata pełniła nie tylko rolę dydaktyczno- oświatową, ale również kulturalną pod kierownictwem kolejnych dyrektorów: H. Karcz, M. Litwińskiej, B. Załupskiej i M. Drożdż.