Ocenianie

 

Wymagania edukacyjne z przedmiotu chemia dla klasy 7 szkoły podstawowej

Półrocze I

Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który:

• opisuje sposób rozdzielania na składniki bardziej złożonych mieszanin
• opisuje destylację,
• zna skład i zastosowanie  stopów,
• opisuje historię odkrycia budowy atomu i powstania układu okresowego pierwiastków,
• zna budowę atomów pierwiastków chemicznych o liczbach atomowych większych od 20,
• analizuje charakter wiązań w podanych przykładach cząsteczek związków
• definiuje pojęcie promieniotwórczość, podaje zagrożenia związane z promieniotwórczością
• wykonuje obliczenia na podstawie równania reakcji chemicznej
• opanował wiadomości i umiejętności określone programem na ocenę bardzo dobrą.

 

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który:

• omawia podział chemii na organiczną i nieorganiczną,
• definiuje pojęcie patyna,
• przeprowadza samodzielnie doświadczenia opisane w podręczniku
• wymienia różne sposoby otrzymywania tlenu, tlenku węgla(IV), wodoru,
• identyfikuje substancje na podstawie schematów reakcji chemicznych,
• wyjaśnia związek między podobieństwami właściwości pierwiastków chemicznych zapisanych w tej samej grupie układu okresowego a budową ich atomów i liczbą elektronów walencyjnych,
• opanował wiadomości i umiejętności określone programem na ocenę dobrą

 

Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który:

• przeprowadza obliczenia z wykorzystaniem pojęć: masa, gęstość, objętość,
• wskazuje różnice między właściwościami fizycznymi składników mieszaniny, które umożliwiają jej rozdzielenie,
• projektuje doświadczenia ilustrujące reakcję chemiczną i formułuje wnioski,
• projektuje doświadczenia, w których otrzyma tlen, tlenek węgla(IV), wodór,
• podaje przykłady różnych typów reakcji chemicznych,
• wyjaśnia różnice między pierwiastkiem a związkiem chemicznym definiuje pojęcie masy atomowej jako średniej mas atomów danego pierwiastka, z uwzględnieniem jego składu izotopowego,
• zapisuje konfiguracje elektronowe,
• rysuje uproszczone modele atomów ,
• określa zmianę właściwości pierwiastków w grupie i okresie,
• opanował wiadomości i umiejętności określone programem na ocenę dostateczną.

 

Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który:

• opisuje właściwości fizyczne i chemiczne  gazów szlachetnych,
• zna podział podstawowych pierwiastków chemicznych na metale i niemetale,
• wskazuje w zapisie słownym przebiegu reakcji chemicznej substraty i produkty, pierwiastki i związki chemiczne,
• wymienia źródła, rodzaje i skutki zanieczyszczeń powietrza,
• wymienia niektóre sposoby postępowania pozwalające chronić powietrze przed zanieczyszczeniami,
• definiuje pojęcia reakcje egzoenergetycznych i endoenergetyczne,
• wyjaśnia zjawisko dyfuzji,
• korzysta z układu okresowego pierwiastków chemicznych,
• podaje maksymalną liczbę elektronów na poszczególnych powłokach (K, L, M),
• zapisuje konfiguracje elektronowe, rysuje modele atomów pierwiastków chemicznych,
• określa, jak zmieniają się niektóre właściwości pierwiastków w grupie i okresie,
• opanował wiadomości i umiejętności określone programem na ocenę dopuszczającą.

 

Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który:

 

• opisuje właściwości substancji będących głównymi składnikami produktów stosowanych na co dzień,
• przeprowadza proste obliczenia z wykorzystaniem pojęć masa, gęstość, objętość,
• opisuje cechy mieszanin jednorodnych i niejednorodnych,
• dzieli pierwiastki chemiczne na metale i niemetale,
• posługuje się symbolami chemicznymi pierwiastków (H, O, N, Cl, S, C, P, Si, Na, K, Ca, Mg, Fe, Zn, Cu, Al, Pb, Sn, Ag, Hg, Au,Sn ),
• opisuje skład i właściwości powietrza,
• wskazuje substraty i produkty reakcji chemicznej,
• określa typy reakcji chemicznych,
• oblicza masę cząsteczkową prostych związków chemicznych,
• opisuje i charakteryzuje skład atomu,
• pierwiastka chemicznego (jądro – protony i neutrony, powłoki elektronowe – elektrony),
• odczytuje z układu okresowego podstawowe informacje o pierwiastkach chemicznych.

 

 

Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który:

•  nie opanował tych wiadomości i umiejętności określonych programem, które są konieczne dla dalszego kształcenia się,
•  nie potrafi rozwiązać zadań teoretycznych lub praktycznych o elementarnym stopniu trudności nawet przy pomocy nauczyciela,
•  nie zna symboliki chemicznej, podstawowych praw, pojęć chemicznych,
•  nie potrafi napisać prostych wzorów chemicznych i najprostszych równań chemicznych nawet z pomocą nauczyciela.

 

Półrocze II

Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który:

– wykonuje obliczenia na podstawie równania reakcji chemicznej

– wykonuje obliczenia z wykorzystaniem pojęcia wydajność reakcji

– zna pojęcia: mol

-rozwiązuje zadania rachunkowe na stężenie procentowe roztworu, w którym rozpuszczono mieszaninę substancji stałych

- opanował wiadomości i umiejętności określone programem na ocenę bardzo dobrą.

 

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który:

–  uzasadnia i udowadnia doświadczalnie, że masa substratów jest równa masie produktów

– rozwiązuje trudniejsze zadania dotyczące poznanych praw (zachowania masy, stałości składu związku chemicznego)

– wskazuje podstawowe różnice między wiązaniami kowalencyjnym a jonowym oraz kowalencyjnym niespolaryzowanym a kowalencyjnym spolaryzowanym

– opisuje zależność właściwości związku chemicznego od występującego w nim wiązania chemicznego,

– porównuje właściwości związków kowalencyjnych i jonowych,

– zapisuje i odczytuje równania reakcji chemicznych o dużym stopniu trudności,

– wykazuje doświadczalnie, czy roztwór jest nasycony, czy nienasycony,

– rozwiązuje z wykorzystaniem gęstości zadania rachunkowe dotyczące stężenia procentowego ,

– oblicza rozpuszczalność substancji ,

– oblicza stężenie roztworu powstałego po zmieszaniu roztworów tej samej substancji o różnych stężeniach

– zapisuje wzór sumaryczny wodorotlenku dowolnego metalu,

– planuje doświadczenia, w których wyniku można otrzymać różne wodorotlenki,

– zapisuje równania reakcji otrzymywania różnych wodorotlenków,

– identyfikuje wodorotlenki na podstawie podanych informacji,

– odczytuje równania reakcji chemicznych,

- opanował wiadomości i umiejętności określone programem na ocenę dobrą.

 

Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który:

– określa typ wiązania chemicznego w podanym przykładzie,

– opisuje powstawanie wiązań kowalencyjnych i jonowych,

– opisuje, jak  wykorzystać elektroujemność do określenia rodzaju wiązania chemicznego w cząsteczce,

– wykorzystuje pojęcie wartościowości,

– odczytuje z układu okresowego wartościowość pierwiastków chemicznych grup 1., 2. i 13.−17. (względem wodoru, maksymalną względem tlenu),

– nazywa związki chemiczne na podstawie wzorów sumarycznych i zapisuje wzory na podstawie ich nazw

– zapisuje i odczytuje równania reakcji chemicznych (o większym stopniu trudności),

– rozwiązuje zadania na podstawie prawa stałości składu,

– wykazuje doświadczalnie wpływ różnych czynników na szybkość rozpuszczania substancji stałej w wodzie,

– posługuje się wykresem rozpuszczalności,

– oblicza masę wody, znając masę roztworu jego stężenie procentowe,

– podaje sposoby zmniejszenia lub zwiększenia stężenia roztworu,

– oblicza stężenie procentowe roztworu powstałego przez zagęszczenie i rozcieńczenie,

- oblicza stężenie procentowe roztworu nasyconego w danej temperaturze (z wykorzystaniem wykresu rozpuszczalności)

– sporządza roztwór o określonym stężeniu procentowym,

– wyjaśnia pojęcia wodorotlenek i zasada,

– wyjaśnia, dlaczego podczas pracy z zasadami należy zachować szczególną ostrożność,

– wymienia poznane tlenki metali, z których otrzymać zasady,

– zapisuje równania reakcji otrzymywania wybranego wodorotlenku,

– planuje doświadczenia, w których wyniku można otrzymać wodorotlenki sodu, potasu lub wapnia,

– zapisuje i odczytuje równania dysocjacji jonowej zasad,

– opisuje doświadczenia przeprowadzane na lekcjach (schemat, obserwacje, wniosek),

– opisuje zastosowania wskaźników,

- opanował wiadomości i umiejętności określone programem na ocenę dostateczną.

 

Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który:

– opisuje rolę elektronów zewnętrznej powłoki w łączeniu się atomów,

– odczytuje elektroujemność pierwiastków chemicznych,

– opisuje sposób powstawania jonów,

– określa rodzaj wiązania w prostych przykładach cząsteczek,

– przedstawia tworzenie się wiązań chemicznych kowalencyjnego i jonowego dla prostych przykładów,

– określa wartościowość na podstawie układu okresowego pierwiastków,

– zapisuje wzory związków chemicznych na podstawie podanej wartościowości lub nazwy pierwiastków chemicznych,

– podaje nazwę związku chemicznego na podstawie wzoru i wartościowość pierwiastków w związku chemicznym,

– zapisuje wzory cząsteczek, korzystając z modeli,

– wyjaśnia znaczenie współczynnika stechiometrycznego i indeksu stechiometrycznego,

– odczytuje proste równania reakcji chemicznych,

− dobiera współczynniki w równaniach reakcji chemicznych,

– opisuje budowę cząsteczki wody,

– wymienia właściwości wody zmieniające się pod wpływem zanieczyszczeń,

– proponuje sposoby racjonalnego gospodarowania wodą,

– tłumaczy, na czym polegają procesy mieszania i rozpuszczania,

– określa, dla jakich substancji woda jest dobrym rozpuszczalnikiem,

– charakteryzuje substancje ze względu na ich rozpuszczalność w wodzie,

– planuje doświadczenia wykazujące wpływ różnych czynników na szybkość rozpuszczania substancji stałych w wodzie,

– oblicza ilość substancji, którą można rozpuścić w określonej objętości wody w podanej temperaturze,

– podaje przykłady substancji, które rozpuszczają się w wodzie lub nie rozpuszczają się,  

– przekształca wzór na stężenie procentowe roztworu tak, aby obliczyć masę substancji rozpuszczonej lub masę roztworu i rozwiązuje zadania tekstowe,

– podaje sposoby otrzymywania tlenków, opisuje właściwości i zastosowania wybranych tlenków,

– podaje wzory i nazwy wodorotlenków,

– wymienia wspólne właściwości zasad i wyjaśnia, z czego one wynikają,

– wymienia dwie główne metody otrzymywania wodorotlenków,

– zapisuje równania reakcji otrzymywania wodorotlenku sodu, potasu i wapnia,

– wyjaśnia pojęcia woda wapienna, wapno palone i wapno gaszone, odczyn zasadowy,

– odczytuje proste równania dysocjacji jonowej zasad,

– zapisuje obserwacje do przeprowadzanych na lekcji doświadczeń,

- opanował wiadomości i umiejętności określone programem na ocenę dopuszczjacą.

 

Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który:

– wymienia typy wiązań chemicznych,

– podaje definicje: wiązania kowalencyjnego niespolaryzowanego i spolaryzowanego oraz  wiązania jonowego,

– definiuje pojęcia: jon, kation, anion, elektroujemność, wartościowość, dipol, rozpuszczalnik i substancja, rozpuszczalność roztwór właściwy, koloid i zawiesina,

– posługuje się symbolami pierwiastków ,zna podstawowe wartościowości i wyznacza je na podstawie wzorów,

– odróżnia wzór sumaryczny od wzoru strukturalnego i zapisuje wzory sumaryczne i strukturalne cząsteczek,

– odczytuje z układu okresowego maksymalną wartościowość pierwiastków chemicznych względem wodoru grup 1., 2. i 13.−17,

– zapisuje wzory sumaryczny i strukturalny cząsteczki związku dwupierwiastkowego na podstawie wartościowości pierwiastków chemicznych,

– określa na podstawie wzoru liczbę atomów pierwiastków w związku chemicznym ,

– interpretuje zapisy (odczytuje ilościowo i jakościowo proste zapisy), np.: H₂, 2 H, 2 H₂ itp.,

– ustala na podstawie nazwy wzór sumaryczny prostych dwupierwiastkowych związków chemicznych,

– rozróżnia podstawowe rodzaje reakcji chemicznych wskazuje substraty i produkty reakcji chemicznej

– podaje treść prawa zachowania masy i  prawa stałości składu związku chemicznego

– charakteryzuje rodzaje wód występujących , podaje przykłady źródeł zanieczyszczenia wód i ich skutki

– podaje, na czym polega obieg wody w przyrodzie,

– opisuje właściwości wody i  wymienia stany skupienia wody,

– wyjaśnia podział substancji na dobrze rozpuszczalne, trudno rozpuszczalne oraz nierozpuszczalne w wodzie,

– projektuje doświadczenie dotyczące rozpuszczalności różnych substancji w wodzie,

– odczytuje z wykresu rozpuszczalności rozpuszczalność danej substancji w podanej temperaturze,

– wymienia czynniki wpływające na szybkość rozpuszczania się substancji stałej w wodzie,

– definiuje pojęcia: roztwór nasycony, roztwór nienasycony, roztwór stężony, roztwór rozcieńczony, krystalizacja stężenie procentowe roztworu.

– podaje sposoby otrzymywania roztworu nienasyconego z nasyconego i odwrotnie,

– prowadzi proste obliczenia z wykorzystaniem pojęć: stężenie procentowe, masa substancji, masa rozpuszczalnika, masa roztworu.

 

Wymagania edukacyjne z chemii dla kl. VIII

PIERWSZE  PÓŁROCZE

Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który:
    wymienia przykłady innych wskaźników i określa ich zachowanie w roztworach o różnych odczynach,
    opisuje wpływ pH na glebę i uprawy, wyjaśnia przyczyny stosowania poszczególnych nawozów,
    omawia przemysłową metodę otrzymywania kwasu azotowego(V) i wodorotlenków sodu , potasu
    definiuje pojęcie stopień dysocjacji,
    dzieli elektrolity ze względu na stopień dysocjacji,
    spełnia wymagania na ocenę niższą.

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który:
    zapisuje wzór strukturalny wodorotlenku, soli i  kwasu nieorganicznego o podanym wzorze sumarycznym,
    nazywa dowolny wodorotlenek i kwas tlenowy (określenie wartościowości pierwiastków chemicznych, uwzględnienie ich w nazwie),
    identyfikuje wodorotlenki i kwasy na podstawie podanych informacji,
    pisze i uzgadnia samodzielnie  równania reakcji chemicznych  otrzymywania wodorotlenków,  kwasów i soli
    proponuje sposoby ograniczenia powstawania kwaśnych opadów,
    wyjaśnia pojęcie skala pH,
    wymienia metody otrzymywania soli,
    spełnia wymagania na ocenę niższą.

Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który:
    wyjaśnia, dlaczego podczas pracy ze stężonymi roztworami kwasów należy zachować szczególną ostrożność,
    zapisuje równania reakcji otrzymywania wskazanego kwasu, wodorotlenku i soli
    zapisuje i odczytuje równania reakcji dysocjacji jonowej (elektrolitycznej) kwasów, zasad i soli
    interpretuje wartość pH w ujęciu jakościowym (odczyny: kwasowy, zasadowy, obojętny),
    opisuje zastosowania wskaźników,
    analizuje proces powstawania i skutki kwaśnych opadów,
    tworzy i zapisuje nazwy i wzory soli: chlorków, siarczków, azotanów(V), siarczanów(IV), siarczanów(VI), węglanów, fosforanów(V) (ortofosforanów(V)),
    zapisuje i odczytuje równania dysocjacji jonowej (elektrolitycznej) soli,
    wyjaśnia przebieg reakcji zobojętniania i reakcji strąceniowej,
    zapisuje odpowiednie równania reakcji w formie cząsteczkowej i jonowej,
    podaje przykłady soli, kwasów i wodorotlenków występujących w przyrodzie,
    wymienia zastosowania soli, kwasów i wodorotlenków
    spełnia wymagania na ocenę niższą.
    
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który:
    zapisuje wzory sumaryczne poznanych kwasów, wodorotlenków i soli na podstawie nazwy
    wymienia metody otrzymywania kwasów tlenowych i kwasów beztlenowych, wodorotlenków i soli
    zapisuje równania reakcji otrzymywania poznanych kwasów,
    opisuje właściwości i zastosowanie poznanych kwasów, wodorotlenków i soli
    wyjaśnia pojęcie dysocjacja jonowa, 
    określa odczyn roztworu,
    posługuje się skalą pH,
    oblicza masy cząsteczkowe kwasów, wodorotlenków i soli
    oblicza zawartość procentową pierwiastków chemicznych w cząsteczkach kwasów, wodorotlenków i soli
    wymienia cztery najważniejsze sposoby otrzymywania soli,
    podaje nazwy i wzory soli (typowe przykłady),
    zapisuje równania reakcji zobojętniania w formach: cząsteczkowej,
    zapisuje i odczytuje wybrane równania reakcji dysocjacji jonowej soli,
    spełnia wymagania na ocenę niższą.

Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który:
    podaje nazwy wodorotlenków, kwasów na podstawie wzoru
    definiuje pojęcie kwasy , zasady, wodorotlenki, sole,
    opisuje budowę kwasów ,wodorotlenków i soli
    zapisuje wzory sumaryczne kwasów: HCl, H2S, H2SO4, H2SO3, HNO3, H2CO3, H3PO4,i wodorotlenków :sodu, potasu, magnezu, wapnia, 
    podaje nazwy poznanych kwasów,
    wyznacza wartościowość reszty kwasowej,
    wyjaśnia, co to jest tlenek kwasowy,
    opisuje właściwości kwasów, i wodorotlenków
    definiuje pojęcia: jon, kation i anion,
    wymienia poznane wskaźniki,
    wyjaśnia pojęcie kwaśne opady,
    oblicza masy cząsteczkowe kwasów i wodorotlenków
    tworzy nazwy soli na podstawie wzorów sumarycznych (proste przykłady),
    podaje przykłady zastosowań najważniejszych soli

DRUGIE  PÓŁROCZE

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który:
    analizuje właściwości węglowodorów
    wyjaśnia zależność między długością łańcucha węglowego a właściwościami fizycznymi węglowodorów
    projektuje i przeprowadza doświadczenia chemiczne dotyczące węglowodorów i pochodnych
    węglowodorów alkoholi i kwasów karboksylowych
    zapisuje równania reakcji węglowodorów i pochodnych o wyższym stopniu trudności (np. więcej niż pięć atomów węgla w cząsteczce) 
    wyjaśnia zależność między długością łańcucha węglowego a stanem skupienia i reaktywnością alkoholi oraz kwasów karboksylowych
    przewiduje produkty reakcji chemicznej
    zapisuje równania reakcji chemicznych w formach: cząsteczkowej, jonowej i skróconej jonowej
    opisuje mechanizm powstawania wiązania peptydowego
    - rozwiązuje zadania dotyczące pochodnych węglowodorów (o dużym stopniu trudności)
    - projektuje i przeprowadza doświadczenia chemiczne umożliwiające wykrycie białka
    wyjaśnia, na czym polega wysalanie białek
    omawia przebieg reakcji chemicznej skrobi z wodą
    spełnia wymagania na ocenę niższą.

Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który:
    tworzy wzory ogólne węglowodorów i ich pochodnych
    zapisuje równania reakcji spalania węglowodorów i ich pochodnych 
    zapisuje równania reakcji otrzymywania węglowodorów i ich pochodnych (do 5 at. węgla)
    odczytuje podane równania reakcji chemicznej
    wyjaśnia zależność między długością łańcucha węglowego a właściwościami fizycznymi węglowodorów
    wyjaśnia, co jest przyczyną większej reaktywności węglowodorów nienasyconych w porównaniu z węglowodorami nasyconymi
    opisuje przeprowadzane doświadczenia chemiczne
    zapisuje równanie reakcji polimeryzacji 
    podaje nazwy zwyczajowe i systematyczne alkoholi i kwasów karboksylowych
    porównuje właściwości kwasów organicznych i nieorganicznych
    opisuje proces fermentacji octowej
    zapisuje równania reakcji chemicznych dotyczące pochodnych węglowodorów
    podaje nazwy soli kwasów organicznych
    tworzy wzory estrów na podstawie nazw kwasów i alkoholi
    bada niektóre właściwości fizyczne i chemiczne omawianych związków organicznych
    omawia różnice w budowie tłuszczów stałych i tłuszczów ciekłych
    definiuje pojęcia: tłuszcze, mydła, peptydy, peptyzacja, wysalanie białek, denaturacja, fermentacja, estryfikacja
    spełnia wymagania na ocenę niższą.

Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który:
    wyjaśnia pojęcie szereg homologiczny, alkohole, 
    tworzy nazwy węglowodorów
    zapisuje wzory: sumaryczne, strukturalne i półstrukturalne węglowodorów i pochodnych
    porównuje i  buduje model cząsteczki: metanu, etenu, etynu
    wyjaśnia różnicę między spalaniem całkowitym a spalaniem niecałkowitym
    opisuje właściwości fizyczne i chemiczne dwóch pierwszych węglowodorów i ich pochodnych 
    wyjaśnia, na czym polegają reakcje przyłączania i polimeryzacji
    wyjaśnia, jak można doświadczalnie odróżnić węglowodory nasycone od węglowodorów nienasyconych oraz pod czego zależ ich właściwości
    - podaje obserwacje do wykonywanych na lekcji doświadczeń    
    zapisuje wzory i podaje nazwy alkoholi (zawierających do pięciu atomów węgla w cząsteczce)
    zapisuje wzory sumaryczny gliceryny
    zapisuje równania reakcji spalania etanolu
    podaje przykłady kwasów organicznych występujących w przyrodzie ich zastosowanie i właściwości
    tworzy nazwy prostych kwasów karboksylowych (do pięciu atomów węgla w cząsteczce) i zapisuje ich wzory 
    zapisuje równania reakcji spalania i reakcji dysocjacji jonowej kwasów metanowego i etanowego
    podaje nazwy soli pochodzących od kwasów metanowego i etanowego
    podaje przykłady estrów i kwasów tłuszczowych
    wyjaśnia, na czym polega  reakcja estryfikacji i fermentacji
    zapisuje równania reakcji otrzymywania estru (proste przykłady, np. octanu metylu)
    opisuje negatywne skutki działania etanolu na organizm
    opisuje budowę cząsteczki tłuszczu ,białka i cukru
    opisuje wybrane właściwości fizyczne tłuszczów, białek i cukrów
    bada właściwości fizyczne wybranych związków organicznych
    wykrywa obecność skrobi i białka w produktach spożywczych
    spełnia wymagania na ocenę niższą.

Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który:
    wyjaśnia pojęcia: związki organiczne,  alkany, alkeny, alkiny, węglowodory, polimeryzacja, mydła, estry, denaturacja, koagulacja, węglowodany
    podaje przykłady związków chemicznych zawierających węgiel
    wymienia naturalne źródła węglowodorów
    zapisuje wzory sumaryczne: alkanów, alkenów i alkinów o podanej liczbie atomów węgla
    rysuje wzory sumaryczne, strukturalne i półstrukturalne: alkanów, alkenów i alkinów (do pięciu atomów C)
    podaje wzory ogólne: alkanów, alkenów i alkinów
    podaje zasady tworzenia nazw alkenów i alkinów
    opisuje właściwości fizyczne i chemiczne metanu, etanu
    wyjaśnia, na czym polegają spalanie całkowite i spalanie niecałkowite
    opisuje najważniejsze zastosowania metanu, etenu i etynu
    opisuje budowę pochodnych węglowodorów (grupa węglowodorowa + grupa funkcyjna)
    zalicza daną substancję organiczną do odpowiedniej grupy związków chemicznych
    zapisuje wzory ogólne alkoholi, kwasów karboksylowych i estrów
    zapisuje wzory sumaryczne i rysuje wzory półstrukturalne strukturalne alkoholi zawierających do trzech atomów węgla w cząsteczce
    wyjaśnia, co to są nazwy zwyczajowe i nazwy systematyczne
    tworzy nazwy systematyczne alkoholi monohydroksylowych o łańcuchach prostych zawierających do trzech atomów węgla w cząsteczce, podaje zwyczajowe (metanolu, etanolu) 
    rysuje wzory półstrukturalne (grupowe), strukturalne kwasów monokarboksylowych o łańcuchach prostych zawierających do dwóch atomów C
    opisuje najważniejsze właściwości metanolu, etanolu i glicerolu oraz kwasów etanowego i metanowego
    bada właściwości fizyczne glicerolu
    wymienia najważniejsze kwasy tłuszczowe
    definiuje pojęcie mydła
    wymienia związki chemiczne, które są substratami reakcji estryfikacji
    definiuje pojęcie estry
    wymienia przykłady występowania estrów w przyrodzie
    opisuje zagrożenia związane z alkoholami (metanol, etanol)
    wśród poznanych substancji wskazuje te, które mają szkodliwy wpływ na organizm
    omawia budowę i właściwości aminokwasów (na przykładzie glicyny)
    podaje przykłady występowania aminokwasów
    wymienia główne pierwiastki chemiczne wchodzące w skład organizmu 
    wymienia podstawowe składniki żywności i miejsca ich występowania
    wymienia pierwiastki chemiczne, których atomy wchodzą w skład cząsteczek: tłuszczów, cukrów (węglowodanów) i białek
    dzieli tłuszcze ze względu na: pochodzenie i stan skupienia
    dzieli cukry (sacharydy) na cukry proste i cukry złożone
    wymienia przykłady: tłuszczów, sacharydów i białek
    wymienia przykłady występowania celulozy i skrobi w przyrodzie
    podaje wzory sumaryczne: glukozy i fruktozy, sacharozy, skrobi i celulozy
    wymienia zastosowania poznanych cukrów
    wymienia najważniejsze właściwości omawianych związków chemicznych
    podaje reakcje charakterystyczne białek i skrobi
    opisuje znaczenie: wody, tłuszczów, białek, sacharydów, witamin i mikroelementów dla organizmu.